As probas indican que as experiencias nos espazos naturais
poden paliar os síntomas do trastorno por déficit de atención
con hiperactividade, mitigar a depresión e a ansiedade,
axudar a previr ou reducir a obesidade e a miopía,
reforzar o sistema inmune e reportar moitas outras vantaxes
para a saúde física e psicolóxica. Ademais, o tempo que se pasa
na natureza tamén pode mellorar a socialización e reducir
a violencia social, estimular a aprendizaxe e a creatividade,
reforzar a ética conservacionista…
Richard Louv sostén que o aumento galopante da tecnoloxía
provocou a aparición do denominado trastorno por déficit
de natureza. Acostumados durante milleiros de anos de evolución
a adaptarnos a unha contorna, nos últimos tempos cambiamos
o medio natural pola cidade; da comunidade rural pasamos
a unha sociedade altamente urbanizada. Esta situación produce desordes nas funcións fisiolóxicas e psicolóxicas, agravadas segundo aumenta a exposición á velocidade e á hiperestimulación
dos avances tecnolóxicos. O cerebro de nenos e mozos habituouse
a manexar aplicacións en dispositivos móbiles e a consultar Internet
nun ordenador portátil mentres simultaneamente escoitan
ou ven series de televisión; para eles, a natureza tense reducido
a un estímulo lento.