Liburuak testuinguru literarioan subjektu postmodernoak dituen agerpena, ezaugarriak eta aldaerak azaltzen ditu eta horrek garamatza baieztatzera subjektu narratiboek jasaten duten identitatearen krisiak bat egiten duela mendebaldeko gizarteetako kulturan postmodernitateak eragiten duen desoreka identitarioarekin. Ixiar Rozasen “Negutegia” (2006) eta “Beltzuria” (2014) liburuetan, Harkaitz Canoren “Belarraren ahoa” (2004) eta “Twist” (2011) eleberrietan eta Eider Rodriguezen “Eta handik gutxira gaur” (2004), “Haragia” (2007) eta “Katu jendea” (2010) narrazio liburuetan horren berri eman dugu, hau da, subjektu postmodernoaren zenbait eredu aztertu ditugu, denak postmodernitateak eragindako aldaketen ondorioak eta XXI. mende hasierako narratibako pertsonaia eta protagonista postmodernoen kartografia egiten hasteko baliagarriak.