Con irónico enxeño, a coñecida erudita británica do mundo clásico presenta un manifesto revolucionario para o noso tempo, que amosa o xeito en que a historia tratou as mulleres poderosas. Os exemplos van desde Medusa e Atenea ata Merkel e Hillary Clinton. Beard examina os fundamentos culturais da misoxinia, mentres reflexiona sobre a voz pública das mulleres, sobre os nosos presupostos culturais acerca da relación das mulleres co poder e sobre as mulleres poderosas que se resisten a ser encadradas en esquemas masculinos.

Tras recapacitar verbo das agresións sexistas e de xénero experimentadas persoalmente na rede, Mary sostén que se non se percibe ás mulleres dentro das estruturas de poder, entón o que hai que redefinir é o propio poder.

O libro leva máis de trece edicións noutros tantos países, ademais de varias reimpresións e novas edicións no Reino Unido.