Estatu Batuetan, 1935etik 1943ra, Apalacheetako mendien parte bat liburuz bete zen. Meritua emakume-talde batena izan zen: Roosevelt presidentearen gobernuak kontratatu zituen, liburuzain-lanak zaldi gainean egin zitzaten. Elurretan, euritan edo eguzki kiskalgarri baten azpian, zelaren gainera igo, eta nekaezin jardun zuten herrixkarik eta etxolarik urrunenetara bidean. Leku batetik alde egiterakoan, biztanleek esaldi berberarekin egiten zieten agur: “Ez ahaztu, mesedez! Ekarri liburu bat!”. Izan ere, bizimodu hain gogorreko leku haietan, liburuak oso preziatu bihurtu ziren, aukera eman baitzieten zerbait berria, desberdina eta ederra elkarrekin bizitzeko. Liburuak ate eta leiho ere izan ziren, leku berrietarako bidaia, eguneroko zailtasunei aurre egiten jarraitzeko elikagai.