Egileak 1969an sorginen gaiarekin aurrenekoz topo egin ondoren sekulako bide bibliografikoak jorratzeari lotu zen –hainbat artxibo, liburutegi, liburu, agiri…–, adituak elkarrizketatuz eta halako ikerketak eginez. Izan ere, horren denaren azalpena eta azterketa da edukia: sorginkeriari buruzko saiakera mamitsua.

Euskal Herrian gertatutakoak ikertzen dira, ahaztu gabe zabalagoa zen testuingurua. Hondarrean, sorginkeriari dagokion irakurketa berri bat eskaintzera iristen da. Abiapuntuan, balizko susmoa: sorginkeria eta akelarrea egiazko kontuak zirela; akelarreetan droga bat erabiltzen zutela, serotonina, apoek azaletik isurtzen duten substantzia bat…

Hortik aurrera ez ohiko irakurketa, hipotesi moduan emana. Oinarri bibliografiko oparoan oinarritua eta hizkuntza jasoan, baina ulerterrazean adierazia.