Arabiako bazter bat, lehor-lehorra urik ez den tokian baina palmondoz eta belarrez gainezka ura den inguruetan. Eta Hakim izeneko gaztea, aberats eta erraz bizi dena, festa galantak egin eta egin... ondasunen kutxa hustu arte. Eta, orduan, guztia saldu behar: gameluak, ardiak, ahuntzak, zaldiak... Eta bildutako dirua ere gastatu eta merkatura joan behar lan bila. Baina berarengana inor inguratu ez eta Hakim bakarrik plaza hutsean. Merkatutik kobara aldegitera zihoanean, oin hotsak entzun zituen. Merkatuaren beste aldetik norbait zetorren. Oso astiro zebilen eta gizon zaharra ematen zuen, oso zaharra. Baina tunika aberatsez jantzita zetorren eta haren buruko zapiak zetazkoa zirudien. Jeke zaharren bat izango zela pentsatu zuen Hakimek. Triste eta nekaturik zegoela ematen zuen.