A xacia Luviñas trátase dun libro que recolle o xeito de contar da tradición oral dirixido á xente pequena, mais tamén ás nais e aos pais. Dá a coñecer tamén as embarcacións tradicionais máis empregadas nos labores diarios no río Miño.

Conta a historia dun barqueiriño que co seu batuxo percorre os mil e un ríos de Galiza, e de Luviñas, unha desas mulleres peixe que viven nos pozos máis profundos dos ríos e que na tradición das poboacións bañadas polo Miño se coñecen como xacias, que ensina ás nenas e aos nenos a non pelexar e loitar pola paz, a coidar os ríos, a recuperar os bosques e, sobre todo, a acariciar.