ORESTE.- (...) Eu quero ser un rei sen terra e sen súbditos. Adeus, homes de meu, tentade vivir: todo é novo aquí, todo volve comezar. Tamén para min comeza a vida. Unha estraña vida. Escoitade aínda isto: un verán, en Scyros, inzaron os ratos. Era unha peste noxenta, os ratos rillábano todo, os habitantes da cidade coidaron morrer de noxo. Mais, un día, chegou un frautista. Púxose en pé no mesmiño centro da cidade deste xeito. (Ponse de pé).

Botouse a tocar a frauta e tódolos ratos se viñeron xuntar ao pé del. Logo púxose en marcha ás alancadas, deste xeito (desce do pedestal) berrándolles ás xentes de Scyros: "Afastádevos!" (A xente afástase) E tódolos ratos ergueron o fuciño hesitando como fan agora as moscas. Reparade! Reparade nas moscas! E logo, de socato, precipitáronse após del. E o frautista desapareceu cos seus ratos para sempre. Deste xeito