Etxean zerbait behar zenean Botoitxoren dendatik –botoiak, haria, gomak, zintak edo kremaileraren bat–, ni bidaltzen ninduten askotan, eta pozik asko joaten nintzen. Botoi egokien edo titareren baten edo hari-klase berezi baten bila zebilela, beti zeukan historiaren bat kontatzeko, gehienetan botoiekin zerikusia zuena, batzuetan aspaldiko kontuak, besteetan azken urteetako jostun famatuen anekdotak, eta kontatzen zidana beti zen berria, eta atsegina, eta gogoan gordetzeko modukoa. Museo eder batean baino erosoago sentitzen nintzen ni. Tiradera batetik bestera, mundu berri bat ari nintzen deskubritzen. Baina mundu berri eta argitsu hartan bazen kontu ilun bat…