Kanta zahar ederrak “haltzak ez du bihotzik” esan zuenetik, nola-halako fama izan du beti gure artean delako zuhaitzak. Orain, berriz, arbola haren ohorea berreskuratzeko bezala, “Haltzaren muinoa” idatzi du Anjel Lertxundik.
Argumentua sinplea da: arbola bera mintzo zaigu, bera bizi den muinotik ikusten eta entzuten dituenak kontatuz, landa-ingurune bateko bizimodu lasai, gorabehera gutxikoa. Egun batean, baina, uholde izugarri batek errotik aterako du zuhaitza, eta ibaian behera eraman. Urak, bere herioan, beste hainbat gauzaki eta izaki daramatza, eta haltzak, larriturik eta izuturik, horren guztiaren berri ematen digu, itsasora bidean doazela. Haltzaren ibilerak zertan amaitzen diren eta istorioa nola bururatzen den jakiteko, berriz, liburua irakurtzea duzu onena.
Gure letren maisu handia den Anjel Lertxundik liburu itxuraz xume baina izatez mamitsua eskaintzen digu, hainbat perla ederrez beterikoa, eta hori guztia janzteko, Antton Olariagaren marrazkien laguntza paregabea izan du.